Հարավային Կովկասում երկու կետ կա, որ Եվրասիայում գեոպալիտիկա է պայմանավորում. դա պայքարն է Վրաստանի համար, և թե ով կվերահսկի Սյունիքը: ԽՍՀՄ-ի փլուզումից հետո այն, ինչ կատարվում է մեր ռեգիոնում, աննախադեպ է: ԽՍՀՄ-ի փլուզման առաջին կայծը սկսվեց ՀՀ-ից: Ռեգիոնում վերաֆորմատավորումը նույնպես սկսվեց ՀՀ-ից՝ 2018-ին, ՀՀ-ում իշխանությունը զիջելու սցենարային մեկնարկով, որ ռեգիոնում ուժային բալանսի փոփոխման շղթայական պրոցեսի սկիզբ դրեց...

Ալիևը Փաշինյանից արդեն պահանջում է, այսպես ասած, առաջին գիշերվա իրավունք։ Փաշինյանը դրան պատասխանում է լռությամբ, որը տվյալ դեպքում համաձայնության նշան է...

ՀՀ Կառավարությունը լուծարում և փակում է մի եզակի շտեմարան, որտեղ պահվում է 22 միլիոն գիտատեխնիկական գրականություն։

Այս թասն էլ բարձրացնենք նրանց համար, ովքեր խորապես համոզված էին , որ Ղարաբաղի հարց չկա, իրենք վաղու՜ց լուծել են: Իսկ այլ կերպ մտածողներին , այն է ՝ «...հող հանձնողին հողին կհանձնեն»...

Բայց տեսնենք, թե ինչ է կատարվում նրա շուրջը։

Երկրի խառը վիճակից ու Ֆիլմարտադրողների ֆեդերացիայի անդամների գերծանրաբեռնած գրաֆիկից օգտվելով՝ ՀՀ ամենագարշելի կառույցը հերթական անգամ, լռության քողի տակ, պետության հաշվին մեկնեց Կանն։

«Աջ ձեռքը՝ ձախ սրտին»։ Մենակ դա չէ, սրբազան հայր, որ մեր ժողովրդի մի լուրջ հատվածը դեռ չգիտի, ու համաձայն եմ՝ պետք է նաև ու անգամ դա սովորեցնել։

Եթե պատերազմը չլիներ, դու իմ հարսը կլինեիր՝ իմ քաղցր, անուշ, սիրելի հարսը։ Ես քեզ մայր կլինեի, աղջկաս նման կսիրեի, ո՜նց կսիրեի, գլխիս վրա դրած ման կտայի... Դու իմ տունը կլցնեիր աղջկական քնքշությամբ, սիրով, քաղցր խոսքերով, որ թաքուն՝ իմ աչքից հեռու, հնչում են ձեր ննջարանի փակ դռան հետևում, իսկ հետո չարաճճի փայլով ծիկրակում քո խոնարհված, ամաչկոտ կոպերի տակից, դու իմ տունը կլցնեիր դեռ երեկվա արգելված պտուղը գիշերները որպես կյանքի օրենք ճաշակող ու քո «մեղքը» բոլորի աչքերում կարդացող աղջկա ամոթխածությամբ, որ դժվարությամբ տեղի տալով՝ պիտի կորեր կամաց-կամաց կլորիկացող քո փորիկի մեջ։ Եթե պատերազմը չլիներ...

Ո՛չ միայն ապրիր, այլ նաև աճիր շնորհի, զորության և գեղեցկության մեջ. իսկական գեղեցկության, սրբության գեղեցկության մեջ:

...և Քո մերձավոր զորավոր Ձեռքին, Տէր, չկա՛ մի բան, որ անհնարի՛ն լինի երբևէ, այլ՝ Լո՛ւյս է միայն, և Զորությո՛ւն է բովանդակապես: